Sevgili Yalnızlık

 Kapının kulakları gıcık ederek gıcırması ile içeri girdi . Hava soğuktu yağmur yağabilirdi ama pek küskündü dökülmeye yağmak istmedi . Uzun zamandır oturmadığı koltuğa oturdu tozluydı tabi . Fakat umrunda bile değildi. Nerden anlayacak ki o bir sarhoş !

  Oda da hafif bir sis hakimdi . Ortalık pusluydu . Bir sigara yaktı kahvesi yoktu belki içerken fakir kalıyordu ama yine de zevkliydi onun için . Ayağını diğer ayağının üzerine attı . pantolon paçaları hafiften yukarıya kalktı . Sigarasını tüttürüyorken hedef aldığı yer tavandı . Tavana boş boş bakan bir adam . Sonra sevgilisine baktı . Konuşmaya başladı , sevgilisi hep onu dinlerdi . Hep o konuşurdu sevgilisi dinlerdi . Aslında onu istemiyordu sevgili olarak , fakat dönüp dolaıp tüm kapıları ona çıkıyordu . Kiminle olsa sanki yapamıyordu . Bahsettiğim sevgili " yalnızlık" . Acı ama gerçek olan , onun edebi sevgilisi . Onu hiç bırakmayacaktı . Yalnızlık onu hiç bir zaman aldatmamıştı , fakat o her zaman deniyordu . Onu aldatmayı hep istedi , sonunda ona geleceğini bile bile yine de onu aldatmak istedi . Ne oldu ? Yine onunlasın .

 Seni beyazlara sararkende onunla olacaksın . O seni o zaman da bırakmayacak , o sana o zaman da ihanet etmiyecek . Sen ona geri döndüğünü için ağlarken o hep seni saracak . Belkide yalnızlığı hiç bu kadar masum kılmamıştım hayatımda . Ona hak vereceğim belkide aklımın ucundan bile geçmezdi . Sigara bitti . Odanın içi duman dolmuştu. Umursamıyordu adam . Yalnızlığını aldı ve gitti .