17 Şubat 2012 Cuma

Şimdi Bir Alışkanlığı Bırakıyorum

Evet artık daha iyi nefes alabiliyorum . En son net hatırladığım bir paket camel ve yarıda kalan içki şişesi . Birde birkaç adet yaktığım hayallerimin külleri duruyor . Aklımda kalanlar sadece bundan ibaret . Kalbimde kalanları ben bile hatırlamak istemiyorum . İki gün önce bir şey yaptım ..

 Sabaha karşıydı 1 aya yakın günlük olarak uyuduğu saat toplana 2 . Uyumak istiyordu fakat uyuyamadı . Gelmesini istediği uyku onu hep bekletti . Belkide büyük bir hazırlıkla geliyordu ama ayakta duramıyordu artık . Sahte bir gülücük artık yetmiyordu mutsuzluğunu örtmesine . Bu sefer plaklara aldırış etmiyordu . Bu sefer hoparlörden kısık ses ile çalan Julia Stone vardı .Onu en çok rahatlatan kadınlardan biriydi . Müziği ile sevişebilirdi . Gözleri gece yarısına doğru daha çok açılıyordu . Eskisi gibi hatırlayamamanın boşluğunu ve enteresanlığını yaşıyordu . Kendisinde kalan hiçbir şeydi. Yaşadığı tek bir rahatlık vardı . Artık bir tane bile dostunun olmadığı ve kaybedecek tek şeyin kendisi olduğu gerçeğiydi . "Evet Simone bu yüzden sen varsın " dedi . Kafasını her kaldırışında , yüzündeki üzgün adam yerini kaybedecek hiçbir şeyi olmayan duygusuz bir adam alıyordu . İstediği belkide buydu . İlacı buydu . Ya da öyle zannediyordu . Odadan çıkarken portmantoya astığı yalnızlığını camdan dışarı fırlattı . Artık ona bile ihtiyacı yoktu . Olmadı . Olamazdı .

 İki gün önce duygularıma tecavüz ettim . Bunu hakkettiler . Duygular insanı zavallı yapıyor . sevgi mutluluk özlem . İçimde bir tek uzaklarda çalan bir müziğin özlemini bıraktım . Irzına geçmedim . Sakince bekledim . Kaybedecek bir şey kalmadı . İçimdeki adamdan başka . . Şimdi terkedip gidenler hangi cehennemde bilmem . Umrumda da değil . Tüm insanlar gibi .

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder