Sevgili Yalnızlık

 Kapının kulakları gıcık ederek gıcırması ile içeri girdi . Hava soğuktu yağmur yağabilirdi ama pek küskündü dökülmeye yağmak istmedi . Uzun zamandır oturmadığı koltuğa oturdu tozluydı tabi . Fakat umrunda bile değildi. Nerden anlayacak ki o bir sarhoş !

  Oda da hafif bir sis hakimdi . Ortalık pusluydu . Bir sigara yaktı kahvesi yoktu belki içerken fakir kalıyordu ama yine de zevkliydi onun için . Ayağını diğer ayağının üzerine attı . pantolon paçaları hafiften yukarıya kalktı . Sigarasını tüttürüyorken hedef aldığı yer tavandı . Tavana boş boş bakan bir adam . Sonra sevgilisine baktı . Konuşmaya başladı , sevgilisi hep onu dinlerdi . Hep o konuşurdu sevgilisi dinlerdi . Aslında onu istemiyordu sevgili olarak , fakat dönüp dolaıp tüm kapıları ona çıkıyordu . Kiminle olsa sanki yapamıyordu . Bahsettiğim sevgili " yalnızlık" . Acı ama gerçek olan , onun edebi sevgilisi . Onu hiç bırakmayacaktı . Yalnızlık onu hiç bir zaman aldatmamıştı , fakat o her zaman deniyordu . Onu aldatmayı hep istedi , sonunda ona geleceğini bile bile yine de onu aldatmak istedi . Ne oldu ? Yine onunlasın .

 Seni beyazlara sararkende onunla olacaksın . O seni o zaman da bırakmayacak , o sana o zaman da ihanet etmiyecek . Sen ona geri döndüğünü için ağlarken o hep seni saracak . Belkide yalnızlığı hiç bu kadar masum kılmamıştım hayatımda . Ona hak vereceğim belkide aklımın ucundan bile geçmezdi . Sigara bitti . Odanın içi duman dolmuştu. Umursamıyordu adam . Yalnızlığını aldı ve gitti .

Ağlıyordu Çocuk

 Soğuk bir kasım sabahıydı . Ya da sabaha karşı , hatırlar gibi oluyordum ya da hatırlamıyordum . Köşede üşüyen bir çocuk var . Gözyaşlarının aktığını farketmeyen . Ya da farkediyordu . Hatırlamıyorum . Nasıl olurda bir çocuğun gözlerinde çizgiler olurdu .

 Yapamıyordu . Sanki hep eksik gibiydi . Soğuk otobüs terminallerinde yatan çocuklara benziyordu , sıcak yatağı umrunda değildi sanki . Kasım soğuktu , çocuk daha soğuktu . Gözyaşlarını siliyordu , sanırım aktıklarını farketmeye başlamışdı . Karanlıkta dökülen gözyaşları o masum hüznünden çıkan bir hediye gibiydi . Üzülmeliydi çocuk . Daha erkendi . Fakat eriyordu . Ölümü hissediyordu belkide . Ölüm soğuk . Buz Gibi . Halbuki uyuması gerekiyordu kimse anlatmamıştı ya da anlatmışlardı  hatırlamıyordu hatırlamak istemiyordu . Uyku sıcak . Rahat ettiriyordu uyku onu farkında değildi fakat eriyordu çocuk . Yalnızlık eritiyordu , hastalık değil . Gözaltında ki torbalar hastalıktan değil yalnızlıktandı . Çocuk fedakar çocuk . Kimse görmemişti , bir yerlerde ağlarken onu . O hep gülüyordu insanlara hüznünü gülücüklere saklıyabiliyordu . Sagte gülümsemeleri vardı , temelinde hüzün olan . Hani derler ya "çaktırmıyor" . Çaktırma çocuk .

  Gözleri kapanıyordu  ağlamaması gerekti gözyaşlarını boşuna silme çocuk , bırak akmasınlar . Kimse için bitilmez bu kadar . Kimse beklenmez bu kadar . Kimse kendini kandırmaz bu kadar . Yapma ! Ve dinlemiyordu çocuk . Uyumuyordu çocuk . Ağlıyordu Çocuk . Ağlama çocuk ..

Güle Güle ..

 Bu sefer bitirdiğime inanıyorum . Bu yazıyı dünya'nın en gerizekalı erkeği olarak yazıyorum . Sizi çok seven birini hiç sevmezsiniz ya hani . Ben işte onlardan oldum . Kırmak istemedim ama olmadı . Anlamak istemedi . Haklı .

  Benim de anlamak istemediğim zamanlar oldu bir yandan seversin bir yandan küfür edersin bir yandan da gözyaşı dökersin ya hani  , öyle bir duygu işte şu an yaşıyor o duyguyu yenildiğini sanıyor fakat asıl yenilen benim . İnsan kendisini seven birini kaybederse egolu değil maluptur . Onu çok sevebilirdim belki . Ama dikenleri en acı şekilde batmış bir aşkın bir ayrılığın yaraları kapanmadan ona ümit vermek aptallık . Ya da onunla olmak en doğrusu . Ama ben yapamadım işte ilkini seçtim . Bırakıp gitmeyi . Kaybedenlerin yaptığı gibi . Kötü oldu . Çok kötü . Hani dersiniz ya siz erkekler hepiniz aynı diye . Yok öyle bir şey . Erkekler ve kızlar aslında ilişki konularında hepsi aynı . İkisinden biri ya bencil ya da sencil . Ben bencil gözüksede sencil olmayı seçtim anlamadı anlamayacak .

 Hani size her eyini adayan birini çok seversiniz ya ben de sevdim ama her şeyini adamamış işte . Onun yüzünden başkalarına kötülük yapıyor . Artık denemeyi düşünmüyorum . O giderken git-me ikilemesinde kaldım hep . Benden iyisini bulacak , mutlu olacak ve perde kapanacak . Güle Güle ...