Bak işte , Sonbahar da geldi . Bak rüzgar yüzüne çarpınca ılıklığını yanaklarına kadar hissediyorsun . Her yeri hafiften bir hüzün kapladı . Sonbahar sevilen ama can yakan biri . Sonbaharın en sevilen çocuğudur Eylül..
Herkese yaşatmıştır bir şeyler bu çocuk ama her zaman sevildi o senin gibi ..
Rüzgar eserken sadece tatlı bir serinlik vermiyor . Senin izlerin var o rüzgarlarda , yalnızlık var özlem var hasretin var kokun var .. Sen varsın . Yakalayıp kavanoza mı saklamak gerek ? Oradan da kaçmaz değil mi rüzgarda ki senliğin ? Eylül deyince herkesin aklına gelen gülümsemelerdesin sen . Sen sanki evet evet sen sigaram gibisin . İçerken huzur veren ama içimi paramparça eden bir şeysin sen . Zarar verdiğini biliyorum . Ama sensiz olmuyor be sevgili . Hep bir şeyler eksik hep bir şeyler yarım . Hiç olmasaydın ben hiç yalnız olmazdım . Yalnızım çünkü sen varsın . Ben masumum . Gözlerim suçlu . Kalbim sen olmzsan hiç çarpmıyacakmış gibi . Madem öyle neden tanrı bu kalbi al senin dedi ki ? Kalbim sende gibi sevgili . Ama korkuyorum . Onu sana verirsem yine gidersin bu sefer senin için çarpmayan bir kalbim olmaz . Bu sonbahar da yapraklar gibi hayalinde sararsa ya ? Ama olmaz ki . ben istemezsem sararmaz ki .
Şimdi rüzgarsın. Ardından yağmur sonra fırtına olacaksın . Yüzüme işleyen soğukta bile sen olacaksın . Ben memnunum sevgili . Senin olduğun her şey o kadar anlamlı ki . Dondurucu soğuk olsan içimi yine de ısıtır varlığın . Sonbaharı keşke beraber karşılasaydık .o BEN GELDİM derken biz ona HOŞGELDİN diyebilseydik..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder