Beş Saniye'nin Beş Yıl olmasını İstediğim Bir An

Uzun zaman önceydi . Tam hatırlamıyorum . Ama değişik bir eteği vardı , çok kısa değildi yakışıyordu . Sahi çuval giyse yakışırdı ona . Hani mecnuna demişler ya sevdiğin kız bu mu , mecnun da demiş birde benim gözlerimden bak diye , işte o hesap . O gün ben hastaneden dönüyordum , ve onu gördüm . Hayatım da ilk kez yakından bu kadar uzun bakmıştım . Ben arabadaydım . Ve o da dönüp bana baktı ve ilk kez gülümsedi ..

 İlk kez yaptı . Yemin ederim nutkum tutulmuştu . Normalde hemen kafamı çevirmem gerekirdi ama bana gülüyordu . sanki gözlerinin içinde milyon tane ben vardı . Nasıl gülüyordu . Kahkaha atmıyordu sadece gülümsedi . Sonra ağzı yavaşça yukarı doğru çıktı . Gamzeleri vardı , kendi gülümsüyordu ama gamzeleri gülüyordu burnu hafif büyüktü ama yakışıyordu ona . O beş saniye yıl gibi geldi bana . Hiç bu kadar içim kıpraşmamıştı. Hiç bu kadar ona kendimi yakın hissetmemiştim . O gülerken gözlerinde milyon tane ben yoktum . Sanki o gülerken gözlerinde milyon tane ikimiz vardı . Biz vardık . O beş saniyede hayallere daldım . Resmen kayboldum onda . Şikayetçi değildim . O beş saniye kaybolmasın istedim . Bitmemesi gereken  beş saniye . Ne vardı akrep yelkovanı soksaydı ? Zaman dursaydı ? olmazdı değil mi ? Olmazdı .

 Ve bindiğim araba hareket etti , beş saniye bitmişti o yüzünü çevirdi hareket ettik ve ilerlemeye başladık . "Durdurun arabayı " diye bağırmak , hiç bu kadar istememiştim . Araba gidiyordu ben hala bakıyordum o ise çoktan gitmiş ben hala onda kalmıştım . Hoşça kal da boşa kalmıştım . Öylece baktım .